- furfure
- fчешуйка (эпидермиса); перхоть
Dictionnaire médical français-russe.
Dictionnaire médical français-russe.
Treber — 1. Je mehr Treber, desto weniger Wein. Die Russen: Die Lese richtet sich nach den Trebern. (Altmann VI, 488.) 2. Man sol sich nicht unter die Treber mengen, dass einen nicht die Sew fressen. – Henneberg, 109. Im Oberharz: War sich unter die… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Julianus Sabas, S. (92) — 92S. Julianus Sabas, (18. Oct.), von Einigen auch Chaba beigenannt, war ein Eremit in Mesopotamien, von welchem die Neo Bollandisten am 18. Oct. (VIII. 346–358) ausführlich handeln, da er in den Martyrologien an verschiedenen Tagen vorkommt und… … Vollständiges Heiligen-Lexikon
КАРАНТИННЫЕ ВРЕДИТЕЛИ И БОЛЕЗНИ РАСТЕНИЙ — наиб, опасные вредители и болезни, к рые отсутствуют в стране или распространены на части её территории, но могут быть занесены в разл. р ны страны или проникнуть самостоятельно, распространиться и нанести ущерб с. х. культурам. Угроза… … Сельско-хозяйственный энциклопедический словарь
furfuracé — furfuracé, ée [ fyrfyrase ] adj. • 1795; lat. tardif furfuraceus, de furfur « son (de céréales) » ♦ Didact. Qui a l apparence du son. Méd. Desquamation furfuracée, par petites plaques. ● furfuracé, furfuracée adjectif (bas latin furfuraceus, de… … Encyclopédie Universelle
achores — ⇒ACHORES, subst. masc. plur. MÉD. Dermatose appelée aussi teigne muqueuse ou croûtes laiteuses des enfants, caractérisée par la formation de petits ulcères sur le visage ou sur le cuir chevelu. MÉD. VÉTÉR. ,,Ulcérations superficielles de la peau … Encyclopédie Universelle
pityriasis — (pi ti ri a zis ) s. m. Terme de médecine. Affection chronique de la peau, appelée aussi dartre furfuracée volante, caractérisée par de petites taches roses souvent à peine apercevables, et suivie d une desquamation furfuracée permanente de l… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
ACETUM — praecipui olim in condimentis usus, inde ἧδος per excellentiam Graecis dictum: nec Silphii minor commendatio. Unde ὄξος et σίλφιον iungit Aristophanes in Avibus. Α᾿λλ᾿ ὑπιχνῶσιν, τυρον`, ἔλαιον, Σίλφιον, ὀξος καὶ τρίψαντες Κατάχυςμ᾿ ἕτερον. Et… … Hofmann J. Lexicon universale
DADUCHI — Gr. Δαδοῦχοι, Lat. Faciferi, et Ι῾εροφάνται Δᾳδοῦχοι, Doctores sacrorum faciferi, recepta in facris Cereris seu Thesmophoriis olim vocabula, Iul. Pollux Onomast. l. 1. c. 1. n. 31. Sic Calliam Cereris Sacerdotem Δᾳδοῦχον vocat Plutarch. Aristide … Hofmann J. Lexicon universale
LACCA — Rabbi Ionae exponitur vox Hebr. argaman, color, est inquit qui lacca dicitur. Ubi laccam Arabum intelligi virisimile est, de qua Serapion, Lacca est gummi arboris, quae nascitur in Arabia; similis myrrhae, habens odorem bonum, et admixistratur in … Hofmann J. Lexicon universale
PILA — I. PILA apici obelisci, in Campo Martio, addita a Manilio Mathematico, cuius vertice umbra colligeretur in ipsa pila, occurrit apud Plin. l. 36. c. 10. Ei (obelisco) qui est in Campo Divus Augustus addidit mirabilem usum, ad deprehendendas Solis… … Hofmann J. Lexicon universale
SILPHIUM — Cyrenensibus σἰρφι aut σίλφι, item σέρφι, unde Graecis σίλφιον et σίλπον, Latinis Sirpe, Silpe, et Serpe, atque porro lac serpicium, unde Laserpicium; aliquando pro succo ipso sumitur, unde σιλφιωτα, lasere inspaersa, atque haec propria notio… … Hofmann J. Lexicon universale